تربیت ورزشی – جامعه فرهنگی قرآنی عصر http://valasr.net کارگروه قرآنی بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء(عج) Tue, 13 Nov 2018 12:55:32 +0330 fa-IR hourly 1 https://wordpress.org/?v=4.9.13 http://valasr.net/wp-content/uploads/2016/02/cropped-logo-512-32x32.jpg تربیت ورزشی – جامعه فرهنگی قرآنی عصر http://valasr.net 32 32 نقدی بر غفلت های فرهنگی در نظام ورزشی کشور http://valasr.net/%d9%86%d9%82%d8%af%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d8%ba%d9%81%d9%84%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c-%da%a9%d8%b4/ http://valasr.net/%d9%86%d9%82%d8%af%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d8%ba%d9%81%d9%84%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c-%da%a9%d8%b4/#respond Mon, 01 May 2017 11:20:32 +0000 http://valasr.net/?p=5521 photo_2017-05-01_15-23-00متن های مفید و سؤالات بسیار ارزشمندی در رابطه با ورزش سالم در پرتو فرهنگ قرآنی در این سایت قرآنی درج شده است و جای تقدیر و سپاسگزاری فراوان است. نکته  قابل توجه این است که به تحقیق و تجربه، ورزش و تربیت بدنی بازتاب نظام اجتماعی و انعکاسی از فرهنگ و سیاست و اقتصاد جامعه است و متقابلاً بر آنها تاثیر می گذارد. در واقع ورزش و تربیت بدنی بر مبنای متون ملی و اسلامی، در اصل و اساس، یعنی سلامت، هویت، تربیت، الگودهی و شادابی روح و روان و همبستگی ملی و درنهایت دفاع و مبارزه با دشمن درون و بیرون است که کل مهارتهای حرکتی در قالب رشته های گسترده ورزشی انفرادی یا گروهی، با توپ یا بدون توپ و رقابتی یا غیر رقابتی و…. در واقع ابزارهای آن است که همه اقشار جامعه بویژه نسل جوان و نوجوان را دربر می گیرد. لذا  برهمین مبنا، وقتی در جامعه امروز ایران عزیز ما،  روح جمعی و ساختارها و سازوکارهای عمومی جامعه در اثر عملکرد غلط برخی مدیران بالادستی در جهت ولنگاری فرهنگی ، اشرافیگری اقتصادی و رفتار قبیله ای سیاسی۱، گسترش می یابدو رفتار و فرهنگ قرآنی فراموش می شود، این پدیده جذاب و دوست داشتنی و پر مخاطب در ایران وجهان امروز، به پولکی بودن ، باندهای مافیایی و بی هویتی فرهنگی و پیامدهای آسیبی گسترده ناشی از آنها دچار  شده و یکی از مهمترین دوستان  نظام اجتماعی ما در لایه پنهان و آشکار به یکی از موثر ترین دشمنان آن تبدیل می شود که وضعیت رسانه های زرد ورزشی ، رویکرد صرفا جسمی و عضله ای در علوم ورزشی دانشگاهها، بی اهمیت بودن ورزش در مدارس کشور و مدیران اکثرا باندی و پولکی و بی تعهد بسیاری از فدراسیونها و وزارت ورزش و جوانان و وجود فقر حرکتی در خانواده ها و کل جامعه شهید پرور ما حاکی از این وضعیت ناهنجار می باشد. در نهایت اینکه برای داشتن ورزش و تربیت بدنی سالم و قرآنی در شکل و محتوا باید نظام کلان  اجتماعی در فرهنگ و اقتصاد و سیاست بویژه در عمل  به سلامت و فرهنگ قرآنی روی بیاورد. ان وقت است که به یقین شاهد اهمیت رونق ورزش قرآنی در رسانه و خانه و مدرسه و دانشگاه و وزارت و کل جامعه خواهیم بود. انشاء الله

دکتر سید مهدی آقاپور حصیری- استاد دانشگاه تهران –  فروردین ۱۳۹۶

 

۱   مفاهیم از رهنمودهای مقام معظم رهبری برگرفته شده است

]]> http://valasr.net/%d9%86%d9%82%d8%af%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d8%ba%d9%81%d9%84%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c-%da%a9%d8%b4/feed/ 0 بخش بیستم: ضرورت های زمان در رابطه با ورزش http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%a8%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%d9%88%d8%b1/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%a8%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%d9%88%d8%b1/#comments Thu, 09 Mar 2017 15:24:43 +0000 http://valasr.net/?p=5490 رابطه ما با دیگر نقاط جهان، و با چشم و گوش مردم ضروری است گرچه از طریق این واسطه (مسابقات) باشد. معیار ارزیابی فعلی جهان، همین گونه مقابله ها است. اعم از آن که مسابقه تسلیحاتی باشد یا مسابقه ورزشی. چاره چیست؟
چرا در مسابقات شرکت می کنیم؟
شرکت ما، احراز قابلیت می کند.
موقعیت ما دیگران را به ارزش ما متوجه می دارد.
زمینه می شود برای توجه آنها به ما.
برای شنیدن حرف ما، و ملاحظه احوال ما.
برای انصراف از تبلیغات دشمن زمینه خواهد شد.
برای فهم معنای بهتری از «ورزش».
ورزش اگر «اسبابی» ، و محدود به : جای خاص، امکانات خاص (مصرفی و پُر هزینه) و موضعی (۱) شود و با این وصف ـ هیج جایی در زندگی نداشته باشد (چه تأثیری دارد)؟
قهرمانی بدون فضیلت یعنی چه؟
قهرمان ورزشی بودن بی هیچ فضیلت انسانیتی، و حتی بی هیچ فضیلت کارآئی در زندگی مادّی و صوری، یعنی هیچ و پوچ.
… در مقابله با حریف مسابقاتی، حال قهرمان ما همراه با صفات کرامت نفس، اعتدال نفس، حیا، تواضع، و تقوا است و در رابطه با نیرو دهنده اصلی (خدای متعال) شاکر، خاضع، مُطیع و مُحب خواهد بود. این فضیلت ها بنابر تعریفی است که ما از زندگی داریم.
مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی – کتاب روابط شایسته در تربیت ورزشی، صفحه ۲۹ و ۳۰

پی نوشت:
(۱) یعنی یک یا چند موضع از وجود انسان را ورزیده کند نه همه ابعاد را.

در مورد متن بالا به پرسش های پایین بیندیشیم:
۱-    ورزش قهرمانی یا همگانی، کدام مهم تر است؟ چرا؟
۲-    سهم ورزش قهرمانی در سلامت و تأمین نشاط عمومی جامعه بیشتر است یا سهم ورزش همگانی؟ چرا؟
۳-    قدرت ذکر شده در آیه ۹۵ سوره کهف از طریق ورزش همگانی برای جامعه بدست می آید یا ورزش قهرمانی؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%a8%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%d9%88%d8%b1/feed/ 2 بخش نوزدهم: پیش نیازهای تربیت ورزشی http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%be%db%8c%d8%b4-%d9%86%db%8c%d8%a7%d8%b2%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%be%db%8c%d8%b4-%d9%86%db%8c%d8%a7%d8%b2%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c/#respond Sun, 05 Mar 2017 14:50:27 +0000 http://valasr.net/?p=5482 لطف اساسی ورزش و هنر این است که:
اول، دل متربی را فارغ (۱) می کند.
بعد به مربی می نگرد،
و سپس به مشغولیت های ورزشی  یا هنر رو می کند
چه مسائلی در ورزش اولویت دارند؟
پس مربی باید به آن «فراغت دل متربی» هرچه بیشتر اولویت دهد.
دلش که فارغ شد انصاف پیدا می کند؛
انصاف که یافت، تفهیم و تفاهم آسان می شود.
تفاهم که آسان شد، همه عایق ها و مانع ها کنار می روند.
آسان اخذ می کند، بی احساس بزرگتری و تحکّم.
و چون صمیمیت در کار مربی دید، او را قبول می کند.
و چون ادب و محبت در روابط مربی دید، او را دوست می دارد.
چون عظمت در وجود مربی دید به او ایمان می آورد.
بعد از آن، کار تربیت به سهولت و با اعتدال صورت می گیرد.

پی نوشت:
(۱): فراغت دل یعنی از بین رفتن دغدغه ها و آرام شدن و آرامش یافتن.
استرس زدایی از متربی پیش نیاز تربیت ورزشی است و این اولین هنر مربی ورزش است.

به نقل از کتاب «روابط شایسته در ورزش تربیتی» نوشته دکتر رجبعلی مظلومی ، صفحه ۲۳

با تأمل در متن بالا، به نکات پایین بیندیشیم:
۱- براساس تجاربی که در کار مربیگری ورزش داریم چگونه و از کِی استرس زدایی در متربی را آغاز کنیم؟
۲- رابطه بین مفاهیم این یادداشت و آیه ۳۹ سوره طاها (وَأَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنِّی…) را چگونه تحلیل می کنید؟
۳- چرا قبل از تلاش برای فراغت دل متربی، مربی باید بتواند دل خود را فارغ سازد؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%be%db%8c%d8%b4-%d9%86%db%8c%d8%a7%d8%b2%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%db%8c/feed/ 0 بخش هجدهم: انتظاراتی که از یک «بازی» داریم، چیست؟ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d8%ac%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%b8%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d8%ac%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%b8%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c/#respond Tue, 25 Oct 2016 12:27:10 +0000 http://valasr.net/?p=5074 ما معتقدیم که «بازی» مقدمه ورزش و «نیرومندی» است. و همچنین معتقدیم که بازی یک پایه تربیتی است و برای ادب و «تربیت» کارآیی دارد، و سودمند است. … یعنی ادای یک کار مفید را بچه به صورت «بازی» اجرا میکردند و همان بازی بچه را به کار و فعالیت جلب می کند و «روحیه کار» می دهد… . بازی ادای زندگی است یا ادای یک شغل و یا یک وظیفه شخصی است. لااقل، بازی دفع نوعی تنبلی می کند و از تن پروری مانع می شود و بچه را آماده برای زودخیزی، زرنگی و چالاکی می کند. … بازی بین اعضاء بدن و بین «فهم» و «فکر او» هماهنگی ایجاد می کند. بازی بچه را با محیط خودش آشنایی می دهد و حتی نحوه استفاده از آنها را به صورت ابتدایی یاد می دهد. بازی کودک را با همبازی هایش مأنوس می کند و «هم حال» و «هم خو» می نماید و راه هماهنگی در فعالیت را برای او باز می دارد. بازی شناختن بچه ها را برای او آسان می کند… و روحیه گیری از بچه های دیگر را برای او ممکن می سازد. حس می کند وقتی با آنها هست «شخصیت خودش هم بزرگتر است و زورش نیز بیشتر است و در هر کاری هم موفق تر به نظر می رسد. مثل اینکه نشاط دیگران مال اوست و امیدهای دیگران گویا در دل او پا می گیرند و اضافه می شوند… در حین بازی باورها و عقیده هایش بیشتر از همه، زنده می شوند و او بیشتر به خودش و زندگی معتقد می گردد و اراده در او بیشتر ابراز وجود می نماید. «تعادل روحی» در بچه تنها در حین بازی با بچه های دیگر تحقق پیدا می کند، که با همین تعادل «اخلاق»  هم در او پی ریزی می شود. بچه، کرامت نفس، عزت، شرف، میل به فضیلت و نظیر اینها را تنها در کنار بچه های دیگر و در حین بازی می تواند بفهمد و خودش را از آن معانی، مایه ور سازد… بچه در حین بازی، مهم ترین نصیبی را که باید بگیرد، «آزاد بودن دل» است و «راحت کردن» و «آسان و بدون جبر فعالیت نمودن» است. و ما باید ببینیم که کدام بازی بیشتر می تواند، این آزادگیِ روحی و عملی را در بچه ایجاد کند؟ فکر او (منظور تفکر دل است) و عاطفه او و ذهن او هرسه با هم در یک بازی باید فرماندهی کنند. یعنی: بچه در حین بازی کاملاً ظاهر و باطنش یکی است. بی ریا و بی نفاق هرچه بخواهد می کند و اگر ما بتوانیم نوع بازی هایی که این خصیصه را در بچه حفظ می کنند، پیدا کنیم، بهترین بهره تربیتی را توانسته ایم که از «بازی» بگیریم. در بازی، فطریات بچه ابراز وجود می کنند و می دانیم که اگر بخواهیم او «فهمیده» بار آید، این فطریات را (که باعث نرمی روح او هستند) باید قوّت بدهیم… بعضی بازی ها به بچه ها نظام می دهد… بعضی بازی ها به بچه ها مهارت می بخشد… بعضی بازی ها مدیریت و فرماندهی را می آموزد… بعضی به بچه هوشیاری و دقت و تیزهوشی را می آموزد. بعضی بازی ها تدبیر را برای «رسیدن به هدف» به بچه یاد می دهد. بعضی بازی ها قانون پذیری و قبول قاعده را به بچه یاد می دهد ـ بعضی بازی ها لحظه به لحظه اجرایش سنگین تر می شود و به بچه «عزم در کار» را می آموزد که هر لحظه می باید اراده اش قویتر گردد. بعضی بازی ها ترس را از بین می برد ـ … بعضی بازی ها ضبط نفس را به بچه می آموزد یعنی میل دارد ولی خودش را نگاه می دارد تا فعلاً نخواهد مگر بموقع و…

از کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ، مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی ، شماره ۱۸۷

 

با تأمل در متن بالا، به نکات پایین بیندیشیم:

۱-    چگونه می توان از بازی های ورزشی و بازی های سنتی محلی در جهت رشد و شکوفایی استعدادهای متربیان بهره گیری کرد؟

۲-    چرا ورزشکاران کشور ما در رشته های انفرادی می توانند به رتبه های اول و دوم جهان راه پیدا کنند اما در ورزش های جمعی فقط به راهیابی به رقابت ها امید می بندند؟ آیا غیر از این است که کار جمعی را از کودکی تمرین نکردند؟ چگونه می توان از بازی های محلی و جمعی ورزشی در جهت رفع این نقیصه بهره گیری کرد؟

۳-    با توجه به اعتبار بازی و مسابقه در پاسخگویی به نیاز تربیتی کودکان که در آیات ۱۲ و ۱۷ سوره یوسف به آن اشاره شده است و همچنین حکمت های همبازی شدن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با کودکان برای تعیین معیارهای نقش سپاری در بازی به متربیان چه پیشنهادهایی دارید؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d8%ac%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%b8%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c/feed/ 0 بخش هفدهم: تلفیق مفاهیم فرهنگی با حرکت و آوا http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d9%81%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%aa%d9%84%d9%81%db%8c%d9%82-%d9%85%d9%81%d8%a7%d9%87%db%8c%d9%85-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%ad%d8%b1%da%a9%d8%aa-%d9%88/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d9%81%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%aa%d9%84%d9%81%db%8c%d9%82-%d9%85%d9%81%d8%a7%d9%87%db%8c%d9%85-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%ad%d8%b1%da%a9%d8%aa-%d9%88/#respond Wed, 05 Oct 2016 15:29:16 +0000 http://valasr.net/?p=5003 اگر فعالیت های بدنی را با «آوا» و «توصیف معنا» همراه کنیم و شکل آن را با فعالیت های لازم زندگی یکسان نماییم. کُلّاً تمام انتظاراتی که از «تربیت بدنی» داریم برآورده خواهد شد.
اگر از دوران خردسالی که بچه شروع به حرکت می کند، طوری او را تربیت کنیم که حرکات و فعالیت هایی را که به او می آموزیم به تدریج با «استقلال» و به تنهایی انجام دهد، هرچه بر طول سن او افزوده می گردد، از سوی «حرکات تقلیدی» به طرف «حرکات مستقل و ارادی» میل کند و نهایتاً به جایی برسد که همه فعالیت هایش را مستقلاً  و بدون اتکاء به غیر و بعضاً به گونه «حرکات اختراعی» صورت دهد، و اگر در طی این روند تربیتی، ما آموزش را با «آوا» و با ادات خوش آهنگ همراه کنیم، این امر علاوه بر فعال کردن جسم او، ذهن او را نیز فعال خواهد کرد.
توضیح اینکه: اگر آنگاه که کودک مشغول انجام فعالیت های بدنی است، او را تشویق کنیم به خواندن سرودی که در آن مفاهیمی از «جوانمردی»، «پشتکار» و مسائلی این چنینی دارد، بر طبق اصول روانشناسی، وقتی یک «فعالیت بدنی» (که مورد علاقه فرد می باشد) با یک «فعالیت ذهنی» (که او را به سوی هدفی دعوت می کند) همراه شد، طبق «قانون مجاورت» زودتر در ضمیر او نقش می بندد و ملکه ذهن او می شود و زمانی فراخواهد رسید که او در خصوص مفهوم کلماتی که بصورتی زیبا و آهنگین هنگام «فعالیت های بدنی» بر زبان می راند تفکر و تعمق خواهد کرد و طبیعتاً هدف هایی که به این ترتیب در ذهن فرد حضور می یابند کل مسیر زندگی وی را خط خواهند داد.
… در گذشته نیاکان ما همراه با انجام کار و فعالیت حرفه ای خودشان (چه به صورت جمعی و چه به صورت فردی) آهنگ ها، آواها و سرودهایی را زمزمه می کردند که علاوه بر رفع خستگی شان و ایجاد روحیه و نشاط در آنها «هدف کار» را نیز برایشان (غیر مستقیم) بیان می کرد و به قبول می رساند. این امر موجب می گردید ذهن این افراد را هم فعال و خلاق بار آورد. چون در فعالیت ها، اول «ذوق» فرمان می دهد و بعد «اراده» آغاز کار می کند.
از کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ، مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی ، شماره ۱۷۷

با تأمل در متن بالا، به ملاحظات زیر بیندیشیم:
۱- با توجه به تلفیق حرکت و مفاهیم و آوا در بازی «عمو زنجیرباف» کودکان و یا آواهای هماهنگ با حرکت دست و مضمون شعر هنگام قالیبافی در کارگاه های جمعی و یا سرودهای مخصوص اردو و کوهپیمایی، برای هنگام نرمش گرم سازی بدن یا تمرین های مرحله ای متربیان خود چه سرود یا آوایی را می توانید تنظیم یا پیدا کنید که به اجرا بگذارید؟ و تفاوت تأثیر آن را با نرمش های بدون شعر و آوا مقایسه کنید؟
۲- از جنگ ها و غزوات صدر اسلام و اشعار و آواهایی که در رجزها بکار گرفته می شد و با حرکت شمشیر یا حرکت بدن همخوانی داشت و تأثیر فوق العاده ای که در حماسه آفرینی و تشجیع نیروهای خودی و ترساندن جبهه مقابل می گذاشت چگونه می توان برای حرکت های فرهنگی نوجوانان و جوانان در محیط های عمومی  و ورزشی مشابه سازی و الگوگیری کرد؟
۳- با توجه به معنای آیه ۲ سوره انفال مبنی بر تأثیر تلفیق آوا با مفاهیم معنوی در اقبال قلب و اثرپذیری آن، چگونه می توانید اهداف تبلیغی و تربیتی خود را در قالب سرودها و اشعار آمیخته با آوا و حرکت برای متربیان خود تنظیم و به اجرا بگذارید؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d9%87%d9%81%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%aa%d9%84%d9%81%db%8c%d9%82-%d9%85%d9%81%d8%a7%d9%87%db%8c%d9%85-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%ad%d8%b1%da%a9%d8%aa-%d9%88/feed/ 0 بخش شانزدهم : فضاسازی تربیتی در ورزش http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b4%d8%a7%d9%86%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%81%d8%b6%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b4%d8%a7%d9%86%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%81%d8%b6%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4/#respond Sat, 27 Aug 2016 12:50:44 +0000 http://valasr.net/?p=4638 لازمه ورزش «فضا» است. «فضای ورزشی» یعنی:
این مربی و آن متربی باید در میان دیدنی ها و شنیدنی هایی قرار بگیرند که در ملاحظات و آواها آنچه را که در وجود هریک از آن دو، «خلأ رابطه و عاطفه» است برطرف دارد و آنچه موافق همکاری و هم حالی آنها است برجا بدارد و تداوم بخشد…
فضای ورزشی، فضایی است که ورزش را تکریم کند و به تحسین برساند و باوری در جان ورزشکار نسبت به لطفِ ورزیدگی ایجاد کند و او را «بر التزام» و به «معنویت» و «نیرومندی باطن» بدارد. و نیز قلب مربی و متربی را با هم ارتباط شایسته دهد.
پس ما این ۳ را «اصل» می دانیم:
اصل اوّل: باور متربی به اینکه او «زنده» است و «آدم» است، و داشتن باورهای لازمی که او را برای بار آمدن و به ثمر رسیدن، هدایت می کند.
اصل دوّم: حضور فیزیکی و معنوی مربی در کنار متربی که با وجود خودش، نمایش و احوالش و طرح قصّه هایش باورهای بچه را پایدار و محکم بدارد و درون او را به حرکت و جوشش بیندازد در حالی که او خود نیز در کنار همین فرزند، ارشاد کننده و هدایت کننده باشد.
اصل سوّم: فضای ورزشی است که باید بر مربی و متربی حاکم گردد تا آن دو (یعنی: مربی و متربی) را بهتر و بیشتر از لحاظ فکری و فهمی به یکدیگر ارتباط دهد، و ما همین سه اصل را «اصل ورزیدگی» میدانیم و میان این ۳ اصل هم، عامل قوی و اساسی را خود فرزند می شناسیم و «مربی» را یار و مددکار او و «فضا» را «لازم قضیّه» می خوانیم. به نحوی که اگر «فضا» نبود تو  اِی مربی، متربی را به تربیت مَپذیر که موفق نمی شوی…

مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی ـ کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ـ شماره ۱۶۷ و ۱۶۸

در مورد متن بالا به پرسش های پایین بیندیشیم:
۱٫ در تعامل مربی و متربی چه تفاوتی بین نمایش رفتارها و ارتباط عاطفی دل ها وجود دارد؟
۲٫ فضای ورزشی با کدام پیام های بصری (در رفتار و محیط و نمادها و لباس ها و…) می تواند فتوت و جوانمردی و رعایت حقوق دیگران را یادآوری کند؟
۳٫ با بهره گیری از مفاهیم محیطی یادآوری شده در آیات ۱۶ الی ۲۳ سوره مُلک چه مکان ها و محیط هایی را برای نگاه و عبرت گیری فکری و رفتاری، متربیان خود در اولویت قرار می دهید؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b4%d8%a7%d9%86%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%81%d8%b6%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4/feed/ 0 بخش پانزدهم: احساس موفقیت، اعتماد، همانندی http://valasr.net/%d8%a7%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%b3-%d9%85%d9%88%d9%81%d9%82%db%8c%d8%aa%d8%8c-%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%af%d8%8c-%d9%87%d9%85%d8%a7%d9%86%d9%86%d8%af%db%8c/ http://valasr.net/%d8%a7%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%b3-%d9%85%d9%88%d9%81%d9%82%db%8c%d8%aa%d8%8c-%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%af%d8%8c-%d9%87%d9%85%d8%a7%d9%86%d9%86%d8%af%db%8c/#respond Sat, 20 Aug 2016 06:34:47 +0000 http://valasr.net/?p=4463 1تشویق یعنی به شوق انداختن.
ما باید آدم هایی را که «شدن» و «آقایی» گرفته اند به او نشان دهیم تا وقتی چنین آدم هایی را می بیند، «خود» را کمتر بیند و عاشق مهتران شود. اگر اینطور شد اشتیاقی در او ایجاد کردیم و همیشه آن فعالیت لازم را برای «شدن» انجام می دهد…
–    مربی باید مشوق و یار فرزند در فعالیت هایش باشد و در مقاصد او را هدایت و ارشاد به خیر و صلاح کند.
–    مربی باید سعی کنند که با خدمات خودش او را آسان تر به توفیق در عمل، برساند. و وقتی موفق شد، موفقیت ها را بر او عرضه کند و روشن سازد تا خود فرزند موفقیت خودش را به نحو توصیفی بفهمد. و وقتی اینطور درک کرده نسبت به موفقیت اش شاد می شود. و چون این شادی با فهم، در درون او پا گرفت، همان نشاط پایه ریز حرکات بعدی او خواهد بود.
احساس موفقیت، باعث می شود که یک متربی به مربی خودش اعتماد پیدا کند و بعد فرمان های او را به جان و دل بپذیرد و مثل یک «بنده» (به معنای خوب آن) در قبال استاد خود باشد و بشود.
یعنی: قبول یک «آدم خوب» ایمانی را موجب می شود که خیلی از کارها را او با همان ایمان انجام می دهد.
ایمان به فرماندهی خوب مربی روی قلب متربی می نشیند و اجرای حرکات را در او آسان و دلخواه می کند…

مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی ـ کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ، شماره ۱۶۶

در مورد متن بالا به ملاحظات پایین بیندیشیم:
۱-    برای ظهور و شکوفایی استعدادهای متربی خود، چگونه زمینه سازی می کنید؟
۲-    چگونه می توانید شرایطی را فراهم آورید که متربی نقش مؤثر شما را در موفقیت خود احساس کند؟
۳-    با توجه به مفهوم این عبارت از مناجات المحبین: « وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّی إِیَّاکَ قَائِداً إِلَى رِضْوَانِکَ » چگونه می شود از عامل محبت برای همراهی و همسویی قلبی متربی با مربی بهره گیری کرد؟ شما از کجا شروع می کنید؟

]]> http://valasr.net/%d8%a7%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%b3-%d9%85%d9%88%d9%81%d9%82%db%8c%d8%aa%d8%8c-%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%af%d8%8c-%d9%87%d9%85%d8%a7%d9%86%d9%86%d8%af%db%8c/feed/ 0 بخش چهاردهم: غربالگری خاموش http://valasr.net/%d8%ba%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d9%84%da%af%d8%b1%db%8c-%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4/ http://valasr.net/%d8%ba%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d9%84%da%af%d8%b1%db%8c-%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4/#respond Sun, 07 Aug 2016 11:27:26 +0000 http://valasr.net/?p=4377 «پهلوانی» از آن کسی است که تواضع داشته باشد…
علت آن که در زورخانه، درب را کوتاه می ساختند، همین بود که پهلوان، سر فرود بیاورد و از غرور آسوده شود.
اوّل، ادب و حرمت داشته باشد و بعد، وارد شود و نیرو بطلبد…
باید متوجه باشید که: اوّل ادب و بعد نیرو، و هرکه ادب داشت می تواند نیرو داشته باشد. ولی هرکه ادب نداشت به او نیرو نباید داد که خیانت است.
این شعار که «برای همه کار کن» غلط است باید برای «آدم» کار کرد و بین آدم ها هرکه «مؤدب» بود برای او خدمت روا است. شما سعی کنید اگر به مدرسه می روید در نظر خودتان چنین قصد و قبولی را داشته باشید یعنی اگر گفتند برای همه، کلمه «همه» را پایین ترین قدر رعایت خود در کار خویش قرار دهید.
به همه یک سری فعالیّت های عمومی بدهید ولی دقّت های اختصاصی خودتان را صرف بچه های لایق بکنید.
شما باید بدانید که شاگردان و متربیان تان را باید در وقت فراغت دریابید و اگر بگویید که من فقط در لحظاتی که وظیفه رسمی دارم رسیدگی می کنم، حاصلی مناسب ببار نخواهید آورد.
«معلم ورزش» توانید بود ولی «مربی ورزش» نخواهید بود.

مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی – کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ، شماره ۱۶۱

در مورد متن بالا به نکات پایین بیندیشیم:
۱-    آیا برای یک کشاورز که قدرت انتخاب دارد فرق نمی کند که کدام زمین را برای کشت انتخاب کند؟ آیا زمینی هموار و دارای خاک مناسب با زمینی پرسنگلاخ و ناهموار بازدهی یکسانی دارند؟
۲-    افتادگی آموز اگر طالب فیضی **** هرگز نخورد آب زمینی که بلند است ؛ چگونه می تواند در تربیت ورزشی محقق شود و از کجا باید شروع شود؟
۳-    براساس مفاهیم آیات ۳۲ سوره فاطر و ۵۹ سوره نمل و ۵۸ سوره مریم و ۲۴۷ سوره بقره مبنی بر انتخاب شایسته ترها از بین عموم، برای پیشگامی در راهبری دیگران، چه معیارهایی را برای کشف «ارشدها» از بین متربیان خود، در اولویت می دانید؟

]]> http://valasr.net/%d8%ba%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d9%84%da%af%d8%b1%db%8c-%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4/feed/ 0 بخش سیزدهم: رابطه پدر فرزندی http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b3%db%8c%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d9%be%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%b1%d8%b2%d9%86%d8%af%db%8c/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b3%db%8c%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d9%be%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%b1%d8%b2%d9%86%d8%af%db%8c/#respond Mon, 01 Aug 2016 13:13:58 +0000 http://valasr.net/?p=4360 در فرهنگ ما… متربی فرزند مربی محسوب می شود (و نه شاگرد او).
این مسأله یک مسأله اساسی در «تربیت ورزشی» شما است.
یعی تا خودتان را «پدر» ندانید و متربی را «فرزند»، امکان تربیت ورزشی نیست، وگرنه اداها را تعمیم می دهید.
اگر گفتید من معلم هستم و او شاگرد، اداها ابلاغ می شوند. و وقتی ادا ابلاغ شد «ورزش» نیست و علت پوچی و از درون پوسیدگی ورزش کنونی، همین مسأله است.
یعنی شما فقط اداها را می آموزید و جان مربی در روح متربی اثر نمی گذارد. آن رویه همیشه پوستی و بی مغز بار می آورد. اگر ورزش هم بی مغز شد خیلی خطرناک است. هم برای توئی که با این رویه به توانمندی می رسی، هم برای جامعه ای که به تو نگاه می کنند.
اثر اعتماد متربی به مربی باید طوری باشد که تو را قبول داشته باشد و به تو اعتماد کند اگر اعتماد شروع نشد «ورزش» را هم شروع نکن.

مرحوم دکتر رجبعلی مظلومی – کتاب بازنگری بر فعالیت های بدنی ، شماره ۱۵۶

در مورد متن بالا به سؤال های پایین بیندیشیم:
۱٫ چه رابطه ای بین میزان شناخت مربی نسبت به استعدادها و ظرفیت های متربی، با میزان تأثیرگذاری بر او، وجود دارد؟
۲٫ محبت پدر فرزندی چه نقشی در هدایت رفتار تربیتی مربی (نسبت به متربی)، می تواند ایفا نماید؟
۳٫ با توجه به مفهوم آیه ۲۰ سوره انعام و تعیین کننده بودن میزان شناخت مربی نسبت به متربی، با چه روشی برای شناخت کامل ظرفیت ها و استعدادهای هریک از شاگردان خود اقدام می کنید؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%b3%db%8c%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d9%be%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%b1%d8%b2%d9%86%d8%af%db%8c/feed/ 0 بخش دوازدهم: کیستی یا چیستی؟ کدام برای الگوگیری مناسبند؟ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%af%d9%88%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c-%db%8c%d8%a7-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c%d8%9f-%da%a9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7/ http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%af%d9%88%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c-%db%8c%d8%a7-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c%d8%9f-%da%a9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7/#respond Wed, 27 Jul 2016 12:10:59 +0000 http://valasr.net/?p=4331 IMG_20160727_155418یکی از رویّه های خوبی که در مکتبِ ما هست این است که با قضایا «صفتی» برخورد می کند.
برای اینکه «صفات» بدرد می خورند.
تو از «صفتِ او» می توانی در خودت «صفت» بسازی.
لذا «تاریخ تربیت بدنی» هم اگر می نویسد، باید «تاریخ صفاتِ نیرومندان» باشد، مبنی بر اینکه چگونه خودشان را بار می آورند؟
یا چگونه مقدّماتِ تعالی خودشان را فراهم می کردند؟
چه عامل هایی را استفاده می کردند؟ که آدم ها بتوانند توانمند بمانند؟ یا توانمند شوند؟
که اگر این ها را تاریخ ثبت کند ارزش دارد.
و اِلّا فرض کنید که فلان پهلوان، قِطرِ سینه اش فلان مقدار است، یا قَدَش فلان متر است.
این ها به چه درد می خورند؟
اگر «شِدَن های آدم ها» را به شما بگویند، یک بهره ی تربیتی دارد و اِلّا اطّلاعِ غیر آن، چیزی جز اتلافِ وقت نیست و تنها مُدِلی از گذشته می گیرید و بعد هم این مُدل به صورتِ بُتی درمی آید و چیز دیگر عاید شما نمی شود.
مثلاً: فلان پهلوان مویش چنین بود، پس تو هم سعی می کنی مویت را آنچنان کنی.
ولی این اداها که «پهلوان» نمی سازد.
حال اگر زندگیِ او را بگویند به سادگی می توانی بفهمی که او چگونه پهلوان شد؟ و اندیشه ها چقدر در قدرتمندیِ او سهم داشتند؟
پرورش ظاهر او چقدر مؤثّر بود؟
نوع غذایش چقدر مؤثر بود؟ هوا چقدر مؤثّر بود؟ سفرها چقدر مؤثّر بودند؟
و اگر اینها را می گفت، خیلی ساده محاسبه می کردی و در زمینه ی خودت و شاگردانت می کوشیدی که حتّی الإمکان چنین مقدماتی را فراهم آوری.
اعتقادم این است که ما باید بنشینیم کنار پهلوان های زنده ی عصر خودمان، و از حالات مختلف آن ها سؤال کنیم وجواب بشنویم. و جواب ها را برای نسلِ فردا و آیندگان دسته بندی کنیم.
مثلاً فرض کنید که احوال پنجاه پهلوان زنده و آزاد را بگیرید، پهلوان هایی که جوانمرد و با فتوّت و آقا هستند و الآن هم در سنین آخر عمر هستند و این ها را گردآوری و تقسیم کنید. کوچکی آنها را برای کوچکی بچه های خودمان و نوجوانی آنها را برای نوجوانی بچه ها و….
و آثار و احوال آنان را ببینید و عیناً «درس تربیتی زنده و عملی لازم» را برای زندگی خودتان بگیرید.

در مورد متن بالا به پرسش هایی پایین بیندیشیم:
۱٫    در معرفی شخصیت های مرجع و انسان های برگزیده و موفق برای فرزندانمان اندازه های فیزیکی آنها را تعریف کنیم یا به توصیف اندازه های شخصیتی و پاکیزگی و راستی و درستی آن ها بپردازیم؟
۲٫    با بهره گیری از بیان توصیفی آیه ۱۱۲ سوره توبه چگونه می شود به معرفی انسان های بزرگ و برجسته برای متربیان پرداخت؟
۳٫    اگر آیه ۲۹ سوره فتح به جای بیان توصیفی و کیستی یاران پیامبر (ص) به معرفی ابعاد فیزیکی آن ها پرداخته بود آیا می توانست از نظر تربیتی الهام بخش باشد؟

]]> http://valasr.net/%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%d8%af%d9%88%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c-%db%8c%d8%a7-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%db%8c%d8%9f-%da%a9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7/feed/ 0