حافظان و قاریان قرآن نزد پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و امیر مؤمنان علیه السلام جایگاهی والا داشتند و مورد احترام و تشویق مادی و معنوی آن بزرگان قرار می گرفتند.
مردی نزد امام علی علیه السلام آمد و به دزدی اعتراف کرده حضرت پرسیدند:
آیا چیزی از قرآن میدانی؟
پاسخ داد: آری، سوره بقره را به خاطر سپرده ام.
حضرت فرمودند: در مقابل این سوره دستت را به خودت بخشیدم و قطع نمیکنم ۱
در صدر اسلام از جمله ملاکهای تقدم افراد در برخی از کارهای حساس اجتماعی، قرائت و حفظ آیات قرآن بود و پیامبر صلی الله علیه وآله چنین کسانی را به منصب هایی چون فرماندهی و امامت جماعت می گماشت.
حتّی در جنگ احد، وقتی خواستند پیکر شهیدان را به خاک سپارند، شهیدی که بیشتر قرآن میدانست مقدم شمرده میشد یا مدفن آن کس که آیات بیشتری به خاطر سپرده بود را نزدیکتر به مزار حمزه علیه السلام قرار میدادند. ۲
قاریان و حافظان قرآن در مسایل مادی نیز از توجه ویژه برخوردار بودند و بخشی از بیت المال مسلمانان به آنها اختصاص داشت.
امیر مؤمنان علیه السلام فرمود:
آن کس که اسلام را بپذیرد، فرمانبردار باشد و قرآن را قرائت و حفظ کند، هر سال دویست دینار از بیت المال بهرهمند میشود و اگر در دنیا به طور کامل به او داده نشود، روز قیامت دریافت خواهد کرد ۳٫
____________________________________________________
پی نوشت :
۱ . استبصار، ج ۴، ص ۲۵۲
۲ . تاریخ قرآن، ص ۲۳۱
۳ . مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۶٫
