از نظر قرآن کریم و احادیث، تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد ولى از دو گونه خصلت برخوردارند که این دوگانگى از ساختار جسمانى و عاطفى آن دو سرچشمه گرفته است و هر یک برای هدف خاصی متناسب گشته‌اند و منشاء تفاوت در حقوق زن و مرد تفاوت‌های طبیعی آنها است و این تفاوت‌ها نه تنها تبعیض‌آمیز نیست بلکه بر مبنای عدالت پی‌ریزی شده است.
«وحیدالدین خان»، اندیشمند مسلمان هندی و از فعالان صلح در مطلبی به موضوع احترام به زن در اسلام پرداخته و نمونه‌هایی را با اشاره به آیات قرآن کریم به صورت زیر تشریح کرده است:
در بینش الهى، مرد و زن در رسیدن به مقام والاى انسانى برابر هستند
«فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ» (آل عمران/۱۹۵)
(پس خدا دعاهای ایشان را اجابت کرد که البته من (که پروردگارم) عمل هیچ کس از مرد و زن را بی‌مزد نگذارم، زیرا شما از یکدیگرید و همه در نظر من یکسانید)
از این آیه روشن می‌شود که زن و مرد در انسانیت و بهره‌مندی از فضائل معنوی مساوی هستند و هیچ تفاوتی باهم ندارند.
اسلام قیمومیت و تدبیر شئون خانواده را به مرد سپرده است
ـ در آیه شریفه ۳۴ سوره نساء می‌فرماید: «الرِّجَالُ قَوّاَمُونَ عَلی النِّساءِ بِمَا فَضلَ اللَّهُ بَعْضهُمْ عَلی بَعْضٍ وَ بِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصالِحَت قَانِتَاتٌ حاَفِظاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظ اللَّهُ»
(مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به خاطر برتری‌هایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است، و بخاطر انفاق‌هایی که از اموالشان (در مورد زنان) میکنند. و زنان صالح، زنانی هستند که متواضعند، و در غیاب (همسر خود) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده، حفظ میکنند).
در لغت، قیم به معنى کفالت است، یعنى مردان کفالت و مسئولیت زنان خود را به عهده دارند.
این آیه به معنای برتری جایگاه مرد نسبت به زن نیست بلکه مردان را به عنوان محافظ و سرپرست زنان معرفی کرده و مسئولیت خانواده را به آنان سپرده است.
تجلیل مسئولیت اجتماعی زن در قرآن کریم
در سوره مبارکه نمل خداوند با مطرح کردن موضوع مسئولیت زنان در جامعه، حکومت ملکه سبأ را نادرست معرفى ننموده است. بلکه سخن حکمت آمیز وى را در باره ویژگى پادشاهان در هنگامى که وارد مناطق مسکونى مى‌‌شوند و آنها را ویران مى‌‌کنند، تأیید کرده و عقل و درایت ملکه را نیز ستوده است.
«إِنَّ الْمُلُوکَ إِذا دَخَلُوا قَرْیَهً أَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّهَ أَهْلِها أَذِلَّهً وَ کَذلِکَ یَفْعَلُونَ»(نمل، آیه ۳۴)
پادشاهان هنگامى که وارد منطقه آبادى شوند آن را به فساد و تباهى مى‌‌کشند، و عزیزان آن‌‌جا را ذلیل مى‌‌کنند; [آرى] کار آنان همین گونه است.
در طول تاریخ، زنان بسیاری بوده اند که قله های ترقی را در نوردیده و به عنوان زنان نمونه و الگو معرفی شده اند.
«وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّهِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ»(سوره تحریم آیه ۱۱)
(و براى کسانى که ایمان آورده اند خدا همسر فرعون را مثل آورده آنگاه که گفت پروردگارا پیش خود در بهشت خانه اى برایم بساز و مرا از فرعون و کردارش نجات ده و مرا از دست مردم ستمگر برهان).
«وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ»(سوره تحریم آیه ۱۱)
(و مریم دخت عمران را همان کسى که خود را پاکدامن نگاه داشت و در او از روح خود دمیدیم و سخنان پروردگار خود و کتاب‌هاى او را تصدیق کرد و از فرمانبرداران بود).
منبع: ایکنا
